Koekeboeren
Een inkijkje in het Nederlandse boerderij-leven

Kiloknaller

 De term "kiloknaller" verwijst naar een marketingstrategie in de voedingsindustrie, waarbij vleesproducten tegen zeer lage prijzen worden verkocht om consumenten aan te trekken. In deze context verwijst "kilo" naar het gewicht van het vlees en "knaller" naar de prijs. 


Geschiedenis van kiloknallers


Kiloknallers zijn ontstaan als een marketingstrategie om klanten te lokken met zeer lage prijzen voor vleesproducten. Deze strategie werd populair in de jaren 90 in Nederland en heeft sindsdien aanhoudende kritiek en controverse opgeroepen. Supermarkten speelden een belangrijke rol bij het bevorderen van de kiloknaller-cultuur door vleesproducten tegen stuntprijzen aan te bieden.

Effect op dierenwelzijn

De lage prijzen van kiloknallers hebben vaak negatieve gevolgen voor het dierenwelzijn. Om vleesproducten tegen zeer lage kosten te produceren, worden dieren vaak onder slechte omstandigheden gehouden, met beperkte bewegingsvrijheid en weinig aandacht voor hun welzijn. Dieren worden soms ook behandeld met groeibevorderende middelen en antibiotica om hun groei te versnellen, wat negatieve gevolgen kan hebben voor hun gezondheid en het milieu.


Effect op milieu

De productie van kiloknallers heeft ook een negatief effect op het milieu. Intensieve veehouderijen die gericht zijn op het produceren van goedkoop vlees hebben grote hoeveelheden voer, water en land nodig. Deze productiesystemen leiden tot ontbossing, waterverontreiniging en uitstoot van broeikasgassen, zoals methaan en kooldioxide, die bijdragen aan klimaatverandering.

Toekomst van kiloknallers

De toekomst van kiloknallers is onzeker. Er is een toenemende bewustwording bij consumenten over dierenwelzijn, milieuproblemen en de impact van voedselkeuzes. Daardoor groeit de vraag naar duurzamer geproduceerd vlees, zoals biologisch vlees of vlees afkomstig van dieren die onder betere omstandigheden zijn grootgebracht. Supermarkten en producenten spelen ook in op deze trend door meer aandacht te besteden aan dierenwelzijn en duurzaamheid.

Bronnen:

  • Rees, W. E. (2013). The Ecological Footprint: An Essential Guide to Sustainable Development. John Wiley & Sons.
  • Röös, E., Patel, M., Spångberg, J., Carlsson, G., Rydhmer, L., & Tjärnemo, H. (2017). The importance of reduced meat and dairy consumption for meeting stringent climate change targets. Climatic Change, 142(1-2), 289-301.
  • Schader, C., Muller, A., El-Hage Scialabba, N., Hecht, J., Isensee, A., Erb, K. H., ... & Niggli, U. (2015). Impacts of feeding less food-competing feedstuffs to livestock on global food system sustainability. Journal of the Royal Society Interface, 12(113), 20150891.
  • Verbeke, W. (2019). The scope for changing consumer meat‐eating behaviour in developed countries. Animal Frontiers, 9(1), 12-18.
  • Vanhonacker, F., Verbeke, W., Van Poucke, E., Tuyttens, F. A., & Segura, M. (2009). Farmers’ and consumers’ attitudes towards broiler meat attributes: a study of Belgian consumers. British Food Journal, 111(7), 739-755